alhamdulillah, setelah sekian lama mmbisu tanpa sebarang update 4 this blog..keinginan yg sgt kuat utk update asyik tertangguh n tertahan dek krn masa n kesibukan..
alhamdulillah, dah masuk 13 hari kita berhari raya. dan semakin lama semakin jauh kita meninggalkan ramadhan..masa ramadhan, mungkin byk amalan2 sunat yg dilakukn, solat sunat tarawikh, byk membaca Al Quran, qiyam n others..but adakah di bulan2 yg seterusnya kita tetap membangunkn diri kita ngn sume amalan2 spt di bln ramadhan???ataupon kita dah terasa susah utk melaksanakan amalan2 tersebut???hmm, renung2lah kembali diri kita sendiri..di mana tahap iman kita..sepatutnyer ramdhan mengajar kita berlatih utk menjadi lebih baik pada masa akan dtg insyaALLAH..but sejauh mana ramadhan benar2 mengajar kita???
alhamdulillah..dah masuk sebulan sy pulang ke bumi ALLAH moscow nih..sebelum pulang ke cni lagi hati tak tenteram memikirkn keje2 yg mgkin bertambah berat lps ni bakal ditempuh. but sy yakin ALLAH tahu di mana kemampuan dan kudrat sy. after seminggu berada di moscow nih, baru terlaksana solat jemaah tarawikh beramai2..alhamdulillah..walaupon pada awalnyer agak kusut memikirkn katne nak buat ngn bilik yg sgt2la kecik. bilik plg besar pon bilik sy but sy tinggal ngn org khazakhstan n org india. i'm da only one muslim in dat room. walaupon pada awalnyer rasa cam susah but sy pike mgkin ni peluang ALLAH bg utk tunjukkn peribadi muslim..mane tau dpt sentuh hati mereka.
pada awalnyer tersa susah sgt2. sume akk2 n sahabat2 yg seperjuangan kat hostel lain.kami 18 org muslim kat hostel nie. n kire cam org2 yg kuat dlm medan dakwah ni sume kat khahov. mula2 rasa nak g sana gak but sy pike lek, sape nak tgk kgkwn aku kat yugo nnti???takkn nak biarkn hostel yugo tuh terkapai2 tnpa ada yg usaha utk mengimarahknnyer??lalu sy nekad, kene gak dok yugo n usaha utk wujudkn suasana bi'ah kat situ. but sy selalu rasa, mmpuke aku???layakke aku???aku ni jahat, ikhtilatpon tak mmpu jaga tol2, layakke aku??
but sy fikir balik, mgkin ini ruang ALLAH bg utk sy perbaiki diri. lebih perbaiki diri utk bentuk Individu Muslim tu. takpe, sy kene berubah secara perlahan2. but yg penting kene usaha gak. alhamdulillah, dah selesai wat jamuan utk hostel ni. mgkin tak dpt nak wat openhouse besar2an kerana hostel ni mmg susah utk bwk masuk org. tp takpela sekurang2nyer ada.
dlm masa sebulan berada kat sini, mcm2 dugaan yg dtg. besela lumrah hdup if tak ada dugaan, tak best la kan..but perkara yg sgt2 mmbuatkan sy rasa berat adalah tanggungjwb..tanggungjwb yg sgt2 berat. selalu sy terpike, YA ALLAH..mmpuke aku???aku ni dahla jahat, byk kekurangan lagi, bolehke pegang tggungjwb nie??
kehadiran adik2 junior 1st year, sgt2 mmbuatkan diri terasa letih..penat..until 1 day sy tak mmpu utk berfikir apa2, kepala sgt2 pening dan akhirnyer sy terus tdo..sy terpike, kalau aku takyah pike n amik tau pape boleh tak agak2nyer ek??masa tuh, sy baru bg sepucuk surat kat sorg shbt, nadhirah..n at that tyme, die bg msg n at last msg tuh ade ckp, baru tersedar watpe kita nak pike sgt kerehatan kat dunia sdgkn kerehatan sebenar kita kat syurga??masyaALLAH..baru sy tersedar betapa lemahnyer sy ni. nape pike sgt kerehatan hdup kat dunia ni. walhal kerehatan sebenar kita buknlah kat sini but kat syurga nti??? so buatla keje sebaik2nyer kat dunia nie. biarla penat macam manepon but ganjaran ALLAH bg tu sgt2la besar..
sy pon bukan jenis yg cepat tangkap dlm stad..on da 1st day aidilfitri, sy tak mmpu rasa gembira..sume kgkwn ckp muka sy sdeyh hari tu..dlm perjalanan pulang dari embassy pagi tue, sy menangis dlm bas. YA ALLAH..mmpuke aku nak abeskn stad biochem ni?? n kerinduan kat ayah sgt2 mencengkam jiwa..n tertekan ngn perkara2 yg tgh berlaku..psl hostel, kerenah kgkwn..sgt2 mmbuatkn sy moody hari tuh..sy nak sgt2 dgr suara ayah..ayah bgtau nak call hari tuh but sy tunggu2 tak jugak ade org call..
mlm tue, balik dari jamuan hari raya sebelah petang pula dari embassy, sy tunggu lagi, bile ayah nak call nie. masa masuk toilet, kwn sy ckp "nor, ayah call"..mmg masa masuk toilet tuh sy dah nak nangis cz ayah tak call2 lagi. rindu sgt2.. dgr jer kawan ckp ayah call. sy cepat2 lari kuar toilet 4 capai hp. bila dgr jer suara ayah, airmata sy non stop ngalir. kgkwn sume dah pelik nape sy nangis teruk sgt. then after cte sume prob kat ayah, sy rasa tenang n cam sume problem dah ilang. alhmdulillah..
hmm, alhamdulillah mggu lepas dah mula usrah ngn adik2 1st year. walaupon rasa senanyer tak mmpu but sy usaha gak..kerana ALLAH, amanah..cuba utk smpaikn pe yg sy dah tau kpd mereka dgn terbaik. but hati sy tersentuh bila kami wat slot musykilah diri. ada sorg ukhti bertanya, "mcm mane nak jauhkn diri dari kawan laki ye kak??" masa tue, rasa cam kene kat diri sendiri. YA ALLAH..adik, akk sendiri masih lagi berusaha menjauhkn diri. mcm mane akk nak jwb???akk sendiri tak mmpu lagi pelihara ikhtilat ngn sebaik mgkin..sy diam jer, juz biarkan shbt sy lagi sorg jwb soalan tue..sy rasa cam halusnya teguran ALLAH nak bg aku ngn cara cmnie..YA ALLAH..cantiknyer perancanganmu..
hmm..sebenarnyer byk cte utk dikongsi tp mgkin akan dismpaikan di post lain insyaALLAH..sahabat2,doakan sy berjaya n kuat utk perbaiki diri..:(
No comments:
Post a Comment