Salam…alhamdulillah syukur ke atas hadrat Illahi sy masih dipanjangkn umur olehNYA..masih diberi peluang utk bernafas dan hidup walaupon baru sehari di bulan ramadhan..alhamdulillah..syukur padaNya..dlm blog sebelum nie, sy tak pernah perkenalkn diri sendiri..
Name diberi Nur Farahin Abdul Arif..dilahirkn di Hospital Universiti Malaya, Kuala Lumpur pada 16 September 1989..if org still ingat lagi sejarah Negara, tyme nila penubuhan Malaysia..not at 1989 but 16 September 1963..i’m the eldest from 5 siblings..2 gurls n 3 boys..alhamdulillah..n sy juge merupakn cucu sulong..n baru2 nie sy balik kampong di pulau langkawi, baru sy tau yg sy juga merupakan cicit 1st..huhu..terasa cam tua sgt pon ade but terasa tanggungjwb semakin berat lak cz paling tua n of course org meletakkn harapan yg tinggi..huhu…
Jarak umur sy ngn adik perempuan sy cume setahun jer..her name is Nur Amirah..adik laki sy yg form5 pon beza setahun jer ngn mira..his name Muhamad Afiq.then afiq umur 5 tahun baru Muhammad Zafri dilahirkn..after 6tahun selepas itu, baru Muhammad Fahmi..ayah sy anak bongsu dari 6 org adik beradik while my mom the eldest from 3 siblings..umah sy tol2 sebelah jer ngn umah nenek n ucu (mak usu) sy.
Dulu dari lahir penah tggal kat kg kerdas 3, Gombak..pastu pindah shah alam..pastuh pindah klang..dari drjah 1-4 sekolah kat Sekolah Taman Klang Jaya n SRA Taman Klang Jaya..then pindah Sek Keb Rantau Panjang n SRA Rantau Panjang..pastuh sekolah kat Sekolah Agama Menengah Bestari kat USJ 5/3.after pmr beralih arah ke SBP Integrasi Gombak lak..actly mule2 taknak pindah melainkan dpt KISAS..but ttbe muncul kat fikiran, teringin nak rasa suasana sekolah bukan sekolah agama.1st week kat Gombak sy nangis memanjang cz takut tgk suasana kat sane.cam kelakar jer kn..but tula sebagai persediaan utk hadapi alam university kelak..cz ramai org kate dak skola agama ramai yg culture shock after kuar skolah. takde kate sy tol2 mmpercayai bnde tuh, but mgkin ade benarnyer gak. mgkin tak biasa ngn suasana di sekeliling.
Pastuh, now nie, tercampakla sy kat bumi Russia nie.walopun pada awalnyer sy takde rasa teringin pon utk ke Russia nie.cz sy teringin utk melanjutkn pelajaran dlm bidang perubatan kat cairo, Egypt.sebab rasa suasana kat sane still ramai org Islam..rasa cam akan terjaga la kn..tiap kali dlm kelas Bahasa Arab Tinggike, syariah Islamiyyahke, mesti sebut semangat2la ngn sorg mmber ni nak g sane..but tak dpt, mmg nangis byk kali la mengenangkn perkara nie. Smpai penat dah kot kgkawan sy try tenangkn sy tiap kali sy nangis but tak berhasil gak. Bile dpt tau jer dpt g Russia, alhamdulillah but khuatir sgt2 if suasananyer lebih teruk dari pe yg penah nampak b4 nie..so sy kuatkn hati n semangat melangkahkn kaki jugak ke bumi Russia nie..
Alhamdulillah, setelah setahun kat sane, sy rasa sgt2 bersyukur..tak kire di mana pon kita berada but if kita benar2 mengharapkannyer insyaALLAH ALLAH akan permudahkn..hidayah tue milik Allah kn..hanya DIA yg layak mmberikan hidayah dan petunjuk pada sesiapa sahaja yg DIA khendaki..tak kirela if sy kat jordanke, egyptke, USIM ke, but kat mane2pon tetap ada yg sentiasa mmberikn kita peringatan tentang ALLAH, tntang zatNya dan byk lagi..alhamdulillah..syukur sgt2..skangnie, if call kgkwn yg from Jordan or Egypt, rasa sgt hepy if diorang bercerita n leh kongsi bnde yg same..walaupon bukan di Negara yg sama.but aqidah yg same. Mcm mase sy pegi homestay kat perak aritu, tak kenalpon akk from Egypt tuh, but bile berjumpe, kami mmpu utk bercerita dan berjaga mlm2 walhal org len dah tdo utk bercerita tntang ape yg kami same2 fahami..masyaALLAH..inila yg dikatakan JR..jemaah roh..yakni walaupon tak pernah kenal sebelum nie, but kerana keterikatan roh, dgn kefahaman aqidah yg same, mmpu utk jadi rapat dan mesra seolah2 sudah lame kenal..masyaALLAH..indahnyer dan manisnyer ukhuwwah itu..
"Dia-lah (Allah) yang memperkuat dirimu dengan pertolongan-Nya dan dengan orangorang
Mukmin. Dan Dia Yang mempersatukan hati mereka (orang-orang Mukmin).
Walaupun kamu membelanjakan semua (kekayaan) yang berada di bumi, nescaya kamu
tidak dapat mempersatukan hati mereka, akan tetapi Allah telah mempersatukan hati
mereka" (al-Anfal [8]: 62-63).
No comments:
Post a Comment